فلوریدا - قسمت اول

Florida – Part 1

We will write English as soon as possible

سه شنبه 21 اسفند 1386 (11 مارچ 2008)
شهر St Simons را به سمت Jacksonville ترک و وارد ایالت فلوریدا شدیم، این ایالت به خاطر جاذبه های گردشگری مختلف، هوای گرم و سواحل زیبا یکی از معروفترین ایالت های آمریکا می باشد.
بعد از مدتها رکاب زدن در هوای سرد، بالاخره به سرزمینهای گرم رسیده بودیم، به همان سرعت هم مورد لطف پشه های جنوب قرار گرفتیم.
شهر Jacksonville یکی از شهرهای بسیار وسیع آمریکا می باشد و قرار بود آخرین مقصد ما در نوار ساحلی شرقی باشد و از آنجا به سمت غرب و ایالت تگزاس تغییر کند. اما چند روز قبل ایملی از یکی از اعضاء گروه FOR از شهر Gainesville دریافت کردیم که از ما خواسته بودند برای کاشت درخت به این شهر برویم.
به محض ورود به جکسونویل و گذر از رودخانه بویسله کشتی، چندین هلیکوپتر بزرگ در حال گشت زنی در بالای سرمان بودند. بعدا متوجه شدیم که این شهر یکی از ایستگاه های اصلی حرکت ناوها و کشتی های جنگی بسیار بزرگ ارتش می باشد.
هوا تقریبا رو به تاریکی بود و بعد از 150 کیلومتر رکاب زدن بالاخره خسته و کوفته به شهر رسیدیم و میهمان خانواده آقای عبدلی (میلاد) بودیم، قرار بود زمان تحویل سال را در کنار این عزیزان بوده و یک درخت در آنجا بکاریم، اما متاسفانه زمان کم است و می بایست روز چهارشنبه بعد از ظهر در شهر گینزویل باشیم.
بخشی از لوازم غیر ضروری را کنار گذاشتیم تا سبک و یک روزه به مقصد برسیم، پس صبح زود حرکت کردیم.

ورود به ایالت فلوریدا

استفاده از کشتی برای رسیدن به Jacksonville

Jacksonville

چهار شنبه 22 اسفند 1386 (12 مارچ 2008)
سبکتر از همیشه به سمت جنوب غربی به راه افتادیم و بیش از 3 ساعت طول کشید تا بتوانیم از محدوده جکسونویل خارج شویم. طبق معمول خروج از یک شهر بزرگ دردسرهای خاص خود را دارد. وقت به حدی فشرده بود که حتی فرصت استراحت بین راه و نهار خوردن نداشتیم (کارمون شده بود آب و خرما خوردن !!!). در بخشی از مسیر گرمای شدید هوا باعث شده بود که ذخیره آب آشامیدنی تمام شده و ناچار بودیم تا پیدا کردن یک پمپ بنزین که فاصله خیلی زیادی داشت تشنه به راه ادامه دهیم. در این مدت هر وقت تشنه به جایی رسیدیم و خواستیم که با حرص و ولع آب بخوریم از آب خوردن پشیمان می شدیم. کیفیت آب آشامیدنی در ایالت فلوریدا اصلا خوب نبود به طوری که بو و مزه خاصی داشت. "یاد ایران به خیر، هر وقت اراده کنی بهترین آب آشامیدنی در دسترسه" اینجا آبهای معدنی که در بسته بندی هم به فروش می رسند مزه دار هستند!!!! خدا رو شکر بعد طی 40 کیلومتر بالاخره به یک پمپ بنزین رسیدیم.
می بایست قبل از ساعت 7 بعد از ظهر به کلیسای Westminster Presbyterian در شهر Gainesville می رسیدیم اما متاسفانه در 20 کیلومتری شهر پنچر شدیم و بیشتر از نیم ساعت از وقت را از دست دادیم ولی نهایتا سر موقع رسیدیم.
دوستان مسیحی در حال افطار کردن بودند و یکی از خبر نگاران روزنامه Gainesville Sun برای تهیه گزارش و چاپ در روزنامه فردا، در کلیسا حضور داشت. پس از معرفی شدن توسط Richard Master که یکی از اعضای فعال گروه FOR (رهپویان صلح) می باشد و به درخواست یکی از دوستان روزه دار یک اسلاید شو کامل و گزارش برنامه در سالن کلیسا اجرا کردیم. چهره خسته نسیم خیلی دیدنی بود، بعد از گذراندن یک روز گرم و طولانی و طی بیش از 100 کیلومتر، اجرای یک برنامه 1 ساعته انرژی خاصی می خواست که چهره علاقمند دوستان آمریکایی این انرژی رو تامین می کرد. شب را میهمان Paul یکی از دوستان خوب آمریکایی دوچرخه سوار بودیم که بسیار علاقمند به طبیعت و سفر بود، مخصوصا سفر به ایران. به اتفاق Paul در تاریکی شب با دوچرخه به سمت منزلش راهی شدیم.

استراحت در پمپ بنزین

پنچری قبل از Gainesville

پنج شنبه 23 اسفند 1386 (13 مارچ 2008)
Paul جهانگرد، به علت علاقه ای که به کودکان و همچنین طبیعت داشت، هفته ای یک روز به صورت داوطلبانه به مدرسه Howard Bishop Middle school می رفت و به دانش آموزان در باغچه کوچک مدرسه نحوه کاشت انواع سبزی ها را آموزش می داد. ما هم به گروه آنها پیوستیم و با کاشت چندین دانه لوبیا در کلاس باغبانی شرکت کردیم. مدیر مدرسه آقای Michael Thorne که خبر سفر ما را صبح امروز در روزنامه شهر مطالعه کرده بود با محبت و احترامی خاص از ما دعوت کرد که برای دانش آموزان مدرسه برنامه اسلاید شو اجرا کنیم. ما هم با اشتیاق و کمال میل این برنامه را در جدول کارهای خود قرار دادیم.
"اینجا خانه شماست. درهای این مدرسه برای همیشه به روی شما دوستان صلح جو باز است. ما از این حرکت شما حمایت می کنیم و برای شما سفری بی خطر آرزو می کنیم" این جملاتی بود که مدیر مدرسه با احساساتی پاک و انسان دوستانه به زبان آورد.
بعد از ظهر نیز در حیاط مرکز مذهبی کواکر های گینزویل
(Gainesville Religious Society of Friends, Quakers) با حضور جمعی از دوستان مسیحی و اعضای FOR درخت دوستی سی و دوم به نام "بهار" کاشته شد. جا دارد تشکر ویژه ای از خانم Jean Larson مدیر مجموعه و آقای Richard Master عضو فعال FOR که تمام هماهنگی ها توسط این دو عزیز انجام شده بود داشته باشیم. این اولین درختی بود (نوعی آلو) که در هنگام کاشته شدن شکوفه داشت و این شکوفه ها پیام آور سالی جدید و زیبا برای ما و فرا رسدین نوروز بود و به همین دلیل درخت Spring نام گرفت. در ادامه نیز در سالن مجموعه اسلاید شو در مورد ایران و گزارش سفر ارائه شد که یکی از بخشهای آن صحبت در مورد نوروز و سفره هفت سین بود.