Dear friends
On July 31st we left USA to West part of Canada. We were so exited to start a new part of our journey, but on the other hand so sad. It was really hard to leave. Such a strange feeling we had. If you rode you bike more than 8 months in a country and made wonderful friends, you could believe us if we say: “our feeling was like leaving home
At the moment we are in Vancouver, Canada. Fortunately it’s the best time to visit this beautiful city. Every thing is going well apart from waiting again for the answer of Japanese visa
While we stop here to plan the rest of our trip, we will try to write about some of our stories and experiences in the US which we didn’t have time to update them before
Visiting Grand Canyon and Zion National parks
The first time we got to Los Angeles (May 2008) to apply for Canadian visa. Again the same problem. They told us: “you have to wait at least 2 weeks!” While we were waiting to get the answer form Canadian embassy, our French friend Remi who was coming to USA to visit some national parks (Remi did a cycling journey around the world for 1 year and we met him 3 years ago in Iran when he was passing our country by bicycle) offered us to join him for a 5 days trip. That was one of the best offers we have ever had
He had rented a car and rode from San Francisco to LA to pick up us, so we didn’t have to visit these 2 places by bicycle
Visiting Grand Canyon which is one of the 7 natural wonders in the world was such an amazing experience. We did a one day hiking to get to Colorado Plateau and different places in the park We spent one night in the camp ground and the day after we rode to get to Zion National park We were so happy and exited to see those huge rocks (climbing walls). It’s really hard to explain it in sentences. You would believe if you watch the pictures bellow
About the Grand Canyon and Zion national parks
The Grand Canyon is a steep-sided gorge carved by the Colorado River in the U.S. state of Arizona, and parts of Nevada. It is largely contained within the Grand Canyon National Park — one of the first national parks in the United States.
Zion National Park is a United States National Park located in the Southwestern United States, near Springdale, Utah. Zion is an ancient Hebrew word meaning a place of refuge or sanctuary.
We had really nice time together. Sharing the biking experiences on the road and talking about different stories of our trips around the world. Remi and his family was also our host when we were in France. We visited Chamonix and Mont Blanc in his country and now we were again together to visit 2 other beautiful parts of this world
That’s the best part of this trip: Making friends
Thank you dear Remi and thank you all of our other nice and international friends who we have made on this green journey. Our success has been in the direct result of your kindness, help, time, efforts and hospitality
بازدید از گرند کنیون (Grand canyon) یکی از عجایب طبیعی جهان
خاطرات مربوط به خرداد 87
چند روزی بود که برای اولین بار به لوس آنجلس رسیده بودیم و مثل همیشه درگیر مسائل ویزا و اینبار ویزای کانادا. گفته بودند می بایست 2 هفته منتظر جواب بمانیم.
در همان روزها ایمیلی از طرف دوست خوبمان رمی دریافت کردیم که راهی آمریکاست.
رمی را که به خاطر دارید، همان دوچرخه سوار فرانسوی که حدودا 3 سال پیش در جاده های ایران هنگام دوچرخه سواری دیدیم. او در آن سالها مشغول رکاب زدن به دور دنیا بود. زمانیکه وارد فرانسه شدیم، سفر یکساله رمی، تازه تمام شده بود. میهمان رمی و خانواده مهربانش بودیم. روزهای خوب و خوشی را همراه با هم داشتیم و از منطقه کوهستانی شامونی و مون بلان دیدن کردیم، یک روز هم کوهنوردی کوتاهی در کوهای زیبای آلپ داشتیم که متاسفانه هنوز زمانی برای نوشتن خاطرات آن دست نداده است.
مطلع شدیم که رمی برای دیدن از پارکهای ملی قصد سفر به آمریکا را دارد، ولی اینبار بدون دوچرخه، یک ماشین کرایه کرده بود تا به پارکهای بیشتر سر بزند. ما هم که حسابی وقت داشتیم، پس به او ملحق شدیم.
پس از ترک لوس آنجلس، شب اول را در یک هتل حسابی در ایالت نوادا و در نزدیکی شهر معروف لاس وگاس گذراندیم. معروفیت این شهر به خاطر وجود قمارخانه های آن است. در آمریکا فقط در چند ایالت به صورت محدود اجازه تاسیس چنین مکانهایی داده شده است و یکی از این شهر ها لاس و گاس است.
در این شهر و نزدیکی آن هتل های بسیار زیبا و مجللی وجود دارد و برای اینکه بتوانند مشتری بیشتری پیدا کنند، قیمت هتل ها و غذا در آنها بسیار بسیار ارزان می باشد.
یک اتاق 2 تخته در هتل 5 ستاره در حدود 30 دلار بود و این درحالی است که ورودی برای چادر زدن در یک کمپ در حدود 30-40 دلار است!!!
برای جذب توریست های بیشتر در شهر لاس وگاس، مدلی از تمام آثار تاریخی در سایز کوچکی ساخته شده است.
صبح روز و بعد از یک استراحت کامل به سمت پارک Grand Canyon حرکت کردیم. این مکان یکی از عجایب طبیعی جهان می باشد. منطقه پر بود از توریست های کوهنورد و سنگ نورد که برای بازدید از این مکان زیبا هجوم آورده بودند.
ما هم در یک برنامه 12 ساعته کوهنوردی، سری به یکی از دره های پارک زدیم. هرچه از زیبایی آن بگوییم کم گفته ایم، رنگ قهوه ای مایل به زرد و نارنجی که بعضی وقتها قرمز به نظر می رسید، نمای بسیار زیبایی پدید آورده بود.
ویکیپدیا: واژه انگلیسی «گرند کنیون» به معنای «دره ی بزرگ» است. این پارک در سال ۱۹۱۹ به فهرست پارکهای ملی آمریکا پیوست و در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.این پارک ملی ۴۹۲۷ کیلومتر مربع وسعت دارد و در سال ۲۰۰۶ تعداد بازدید کنندگان پارک ۴٬۳۹۴٬۲۷۹ نفر بودند.این دره، که رود کلرادو آن را بیش از ۶ میلیون سال پیش ساخته، ۴۴۶ کم (۲۷۷ مایل) طول دارد، عرض آن از ۶٫۴ تا ۲۴ کم (۴ تا ۱۸ مایل) متغیر است و عمق آن به بیش از ۱٫۶ کم (۱ مایل) می‌رسد. تقریباً دو میلیارد سال از تاریخ کره زمین بصورت رود کلرادو و ریزابه‌های آن کانالهایشان را از میان لایه می‌برد پس از مادامیکه لایه سنگی فلات کلرادو بود بالا ببرد.گرند کنیون شکاف بزرگی در جلگه کلرادوست که لایه‌های بالاآمدهٔ مربوط به دوران پروتروزوییک و پالئوزوییک را در معرض دید قرار داده‌است. دره بزرگ چشم‌اندازهای بی‌همتایی را به کسانی که از حاشیه بازدید می‌کنند، پیشکش می‌کند. این عمیق‌ترین دره جهان نیست - هردو دره‌های بارانکا دل کوبره در شمال مکزیک و دره جهنم روی مرز اورگن-آیداهو ژرف‌ترند - اما اینجا بدلیل وسعت بسیار زیادش و همینطور مناظر پیچیده و رنگارنگی که دارد شناخته شده‌است. از لحاظ زمین‌شناسی نیز به دلیل رشتهٔ ضخیم سنگ‌های باستانی که به زیبایی از دیواره‌های دره حفاظت و خودنمایی می‌کنند، دارای اهمیت است. این لایه‌های سنگی در دل خود مقدار زیادی از تاریخ اولیهٔ زمین‌شناسی قارهٔ آمریکای شمالی را نگهداشته‌است. دره بزرگ یکی از تماشایی‌ترین نمونه‌های فرسایش طبیعی در جهان است.
کمی بالاتر از این پارک، اثر طبیعی دیگری به نام پارک ملی زایون وجود دارد. زمان زیادی نداشتیم، اما به اصرار رمی سری هم به آنجا زدیم.
چیزی شبیه به رویا، بسیار زیباتر از گرند کنیون. اگر بخواهیم آنرا با یکی از آثار طبیعی در ایران مقایسه کنیم، میتوان اسم تنگه واشی را نام برد. البته بسیار بزرگتر و طولانی تر با سنگهایی اغلب به رنگ قهوه ای.
زایون بعد از یوسمیت، یکی از معروفترین دیواره های سنگ نوردی جهان می باشد. ایستادن زیر صخره هایی به ارتفاع چند صد متر، در دره هایی بسیار ژرف !!! حتی تصور صعود چنین دیواره هایی هیجان زده یمان کرده بود، اما فقط می توانسیم بایستیم و به صعود سنگ نوردان چشم بدوزیم.
در تمام پارکهای ملی، فروشگاه هایی برای خرید عکس و پوستر وجود دارد، با مراجعه به آنها و دیدن چند تصویر باورنکردنی، متوجه شدیم پارک ملی دیگری کمی بالاتر وجود دارد که زیبایی های آن چندین برابر زایون و گرند کنیون است، اما دیگر وقتی نداشتیم و مجبور به بازگشت بودیم، تازه یک روز هم اضافه مانده بودیم.
نکته بسیار جالب در مورد پارکهای ملی در آمریکا، تمیزی و امکانات آنها است. ورودی برای هر ماشین 25 دلار است (البته اگر با دوچرخه وارد شوید رایگان، روشی برای تشویق مردم به دوچرخه سواری) و واقعا ارزش آن را دارد تا بتوانید از یک محیط بسیار طبیعی و پاکیزه لذت برد. در هر گوشه و کناری آهو، گوزن، خرگوش، سنجاب ، .... و انواع پرندگان بسیار زیبای خوش صدا دیده می شد.
در مناطق داخلی تر هم اتوبوسهای رایگان با سوخت گاز طبیعی که کمتر به محیط زیست آسیب می رساند وجود داشت و کسی اجازه نداشت در آن مکانها از خودروی شخصی استفاده کند.
در طول مسیرهای راهپیمایی هیچ گونه سطل زباله ای وجود نداشت، اما حتی یک زباله کوچک هم دیده نمی شد. در ابتدای هر مسیر در تابلو هایی از مردم خواسته شده بود که تمام زباله های خود را همراه خود از منطقه خارج کنند.
نوع دستشویی ها هم بسیار جالب بود، بعضی ها ثابت و بعضی ها متحرک، اما بسیار تمیز و جالب اینکه به هیچ عنوان از آب برای تمیز کردن استفاده نمی شد. اطلاعات کاملی از نحوه احداث آنها جمع آوری کرده ایم که بعد از ترجه و زمان کافی در سایت درج می کنیم.
خیلی دوست داشتیم وقت بیشتری داشتیم تا هفته ها در بین این دره های زیبا راه پیمایی کنیم و از طبیعت زیبا لذت ببریم، اما متاسفانه زمان به سرعت می گذشت و مجبور به بازگشت شدیم.
