Cycling around the world for Peace

پس از گذراندن 2 روز خاطره انگیز، بیادماندنی و کاشت اولین درخت در شهرک Woodcreat، آنجا را صبح زود ترک کردیم تا خود را به شهر نیویورک برسانیم. هنوز تا شهر فاصله زیاد بود و می بایست مسیر را 2 روزه طی می کردیم. با هماهنگی های انجام شده توسط خانم زند قرار شد یک شب را در محل دفتر FOR بگذرانیم و بیشتر با اهداف این انجمن صلح آشنا شویم. باز هم به خاطر زمان کم و تاریک شدن سریع هوا مجبور شدیم کمتر استراحت کنیم و حتی برای نهار نیز فقط به اندازه خوردن یک قهوه وقت داشتیم. یک نکته در همین جا، چند وقتی هست که حسابی قهوه خور شدیم، چون در تمامی مغازه ها، پمپ بنزینها و فروشگاه های مسیر حرکتمان بیشترین و بهترین چیزی که می توان برای خوردن پیدا کرد قهوه است. البته چند دقیقه ای هم نشستن در یک جای گرم و استراحت کوتاه خالی از لطف نیست.

به هر حال ادامه می دادیم ولی در انتهای مسیر به چند کوه و تپه رسیدیم. خستگی، شیب تند، وزن زیاد بارها، باریک بودن جاده و ... مجبورمان کرد تا بعضی قسمتها را پیاده شده و چرخها را هل بدهیم. اما خوشبختانه و در حالیکه هوا تاریک شده بود به ساختمان اداری FOR رسیدیم تا در آنجا استراحت کوتاهی داشته باشیم. این ساختمان بسیار بزرگ و یر از اتاق بود، بعدا متوجه شدیم که این ساختمان منزل شخصی آقای فورد یکی از رئیس جمهورهای آمریکا در سال های 72 الی 76 بوده است.

صبح روز بعد 10 آذر 86 (1 دسمامبر 2007) مطلع شدیم که گروه فعال صلح در این منطقه به مدت 5 سال، هر هفته روز شنبه بین ساعت 13 الی 15، در روزهای گرم تابستان و سرمای کشنده زمستان بر سر یک چهار جمع می شوند و با در دست گرفتن پلاکارد هایی با مضمون صلح، آمریکایی های دیگر را به برقراری صلح و عدم جنگ با دیگر کشورها دعوت می کنند. و دقیقا در آن روز پنجمین سال این گردهمایی بود، پس ما هم فرصت را از دست نداده و با کمال میل در مراسم شرکت کردیم. منظره جالبی بود، تقریبا 100 نفر، پیر و جوان جمع شده بود، هوای بسیار سرد همراه با باد شدید نتوانسته بود آنها را از هدفشان دور کند. نکته جالب اینکه درست در آنطرف چهار راه جمع کوچکی همین کار را انجام می دادند، البته آنها مخالف صلح بودند و اعتقاد داشتند که جنگ تنها راه حل است. تفاوت بین این دو گروه بسیار جالب بود، طرفداران صلح خندان، ساکت و ساده بودند ولی طرفداران جنگ بسیار خشن، تماما در حال فحش دادن و پر سر و صدا، به طوریکه چندین بلندگوی دستی برای تبلیغ بیشتر به همراه داشتند. مردم در ماشین ها هم با زدن یوق نظرشان را اعلام می کردند. صحنه جالبی بود و توانستیم با افراد آمریکایی زیادی آشنا شویم. پرچم ما هم به مدت دو ساعت در سر چهار راه به نمایش در آمد، البته جمله فارسی (دوچرخه سواری دور دنیا برای صلح و حفظ طبیعت) بر روی پرچم ما بسیار برای آمریکاییها جالب و جذاب بود و خیلی سعی می کردند تا بتوانند آنرا بخوانند.

همانطور که گفته شده در آن روز سالگرد پنجم گردهمایی بود، به همین مناسبت جشنی در ساختمان رهپویان صلح برپا بود و ما هم به این جشن دعوت شدیم. اتفاق جالب اینکه توانستیم هماهنگ کنیم تا در همان روز درخت دوم صلح در آمریکا را در حیاط FOR بکاریم. اعضاء گردهمایی بسیار استقبال کردند و طی مراسیمی ضمن معرفی ما عکسی به یادگار با درخت گرفتند تا ما آنرا در روز بعد بکاریم، زیرا اکثرا میهمانان مسن بودند و هوای بیرون بسیار سرد .

در روز یکشنبه 11 آذر 86 (2 دسامبر 2007) درخت چهاردهم (دومین درخت صلح در آمریکا) در حیاط FOR و در منطقه Nyack کاشته شد و ما راهی شهر بزرگ نیویورک شدیم. خیلی خوشحال بودیم، شروع خوبی بود، درست به فاصله دو روز 2 درخت صلج کاشته شد و امیدواریم بتوانیم در این کشور درختهای بیشتری بکاریم تا شاید قدمی هر چند کوچک برای صلح و حفظ طبیعت برداشته باشیم. ما در ابتدای راهیم و به کمک فکری همه شما عزیزان نیازمند.